Περιγραφή:

 

Η βυσσινιά προέρχεται από την Ευρώπη και τη νοτιοδυτική Ασία. Συγγενεύει με την κερασιά, αλλά ο καρπός της είναι περισσότερο όξινος, και το δέντρο μικρότερο, μεγαλώνει σε ύψος 4 ως 10 μέτρα. Έχει περίπλοκα κλαδιά, και οι σκούροι κόκκινοι καρποί, τα βύσσινα, φέρουν μικρότερους μίσχους. Υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες του βύσσινου: το σκούρο κόκκινο κεράσι Morello και το πιο ανοιχτό κόκκινο κεράσι Amarelle. Τα δέντρα προτιμούν το πλούσιο, καλά στραγγισμένο, υγρό έδαφος. Οι καρποί υποφέρουν λιγότερο από παράσιτα και ασθένειες από τα γλυκά κεράσια, αν και είναι επιρρεπή στα πουλιά.

 

Χρήση & Ιστορία:

 

Οι όξινοι καρποί της βυσσινιάς χρησιμοποιούνται στην ζαχαροπλαστική, συχνά αποξηραμένοι. Το σιρόπι βύσσινου χρησιμοποιείται σε λικέρ και ποτά. Στο Ιράν, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο, τα βύσσινα είναι ιδιαίτερα πολύτιμα για την παραγωγή γλυκών του κουταλιού, βράζοντας τους καρπούς και προσθέτοντας ζάχαρη.

Τα “ξινά κεράσια”, που επιλέχθηκαν από άγρια δείγματα του φυτού από την Κασπία και τη Μαύρη Θάλασσα, ήταν γνωστά στους Έλληνες από το 300 π.Χ. Ήταν επίσης εξαιρετικά δημοφιλή στους Πέρσες και τους Ρωμαίους, που τα εισήγαγαν στη Βρετανία, πριν από τον 1ο αιώνα μ.Χ. Τα βύσσινα παραμένουν αρκετά δημοφιλή στο Ιράν και την Αγγλία, όπου η καλλιέργειά τους διαδόθηκε τον 16ο αιώνα, την εποχή του Ερρίκου VIII.