μια περιήγηση στους κήπους της Οικίας Μοχάμετ Άλι
Μέλισσα μελιτοφόρος
“Χαίρε η γη της επαγγελίας, χαίρε εξ ης ρέει μέλι και γάλα.”
Περιγραφή της γης του Ισραήλ στον Ακάθιστο Ύμνο προς τη Θεοτόκο
“Και αν ρωτάς για τα φρούτα του, είναι πιο μαλακά από το βούτυρο και πιο γλυκά από το μέλι […]
Και αν ρωτάς για τα ποτάμια του, υπάρχουν ποτάμια από γάλα που η γεύση τους δεν αλλοιώνεται, ποτάμια από κρασί που είναι νόστιμο για όσους το πίνουν, ποτάμια από μέλι που είναι αγνό και ποτάμια από φρέσκο νερό.”
Περιγραφή του Παραδείσου και των απολαύσεών του από τον Ibn al-Qayyim
Το σύνολο της Επιστημονικής Κοινότητας έχει αναγνωρίσει τη μέλισσα ως το σπουδαιότερο ον για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη. Υπηρετεί την ανθρωπότητα ως επικονιαστής φυτών και παραγωγός πρόπολης, κεριού, βασιλικού πολτού και μελιού.
Δεν είναι μόνο τα πολύτιμα προϊόντα της που εκτιμήθηκαν νωρίς από τον άνθρωπο και τον συνέδεσαν μαζί της. Οι στενοί συνεκτικοί δεσμοί της κυψέλης απασχόλησαν τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η μοναρχική διοικητική της οργάνωση μελετήθηκε από τις πολιτικές επιστήμες. Η αξιοπρόσεκτη αυτοθυσία και εργατικότητά των μελισσών ενέπνευσαν τις θρησκείες, και οι μύθοι γύρω από αυτές την τέχνη. Ωστόσο, οι μέλισσες αποτελούν ακόμη έναν άγνωστο κόσμο. Ενώ πρόκειται για μια τέλεια οργανωμένη κοινωνία, ο τρόπος λειτουργίας και συνεννόησής τους παραμένει άγνωστος και ταυτόχρονα θαυμαστός.
Οι κήποι του Μουσείου Μοχάμετ Άλι είναι καταφύγιο για εκατοντάδες μέλισσες που αφιερώνονται στη συγκομιδή της γύρης και τη γονιμοποίηση των φυτών. Στους κήπους του μουσείου καλλιεργούνται τριαντάφυλλα, ρίγανη, λεβάντα και φυτά πλούσια σε χρώματα και αρώματα που προσελκύουν τις μέλισσες. Μια μικρή ποσότητα μελιού αναμεμειγμένη με νερό είναι αρκετή για την ημερήσια ενέργεια που χρειάζονται οι μέλισσες, ενώ ένα ρηχό μπολ με καθαρό νερό, πέταλα και πέτρες προσφέρει δροσιά στις ακούραστες εργάτριες που διατηρούν τους κήπους ολάνθιστους. Το Μουσείο γίνεται τόπος αναφοράς, όπου παιδιά, μαθητές και ενήλικοι επισκέπτες μαθαίνουν, παίζουν, εκφράζονται και λαμβάνουν ενεργό ρόλο με στόχο την προστασία των μελισσών και της φυσικής ισορροπίας.
Σήμερα εντοπίζονται χιλιάδες είδη μελισσών, με την πλειοψηφία να είναι άγριες μέλισσες, που ζουν μια νομαδική ζωή στα δάση, τα βουνά και τις πόλεις, και λιγότερες να ζουν στα μελίσσια. Η εργασία τους έχει μόνο σκοπό τον σεβασμό της φύσης. Οι μέλισσες βοηθούν στην επικονίαση του 70% των φυτικών ειδών, ώστε η αξία τους για το περιβάλλον και τον άνθρωπο να κρίνεται πέρα από πολύτιμη. Η συνεχής μείωση του πληθυσμού τους ωστόσο προκαλεί ανυσηχία και εντείνει την ανάγκη για την προστασία τους. Παθογόνα, παράσιτα, άμετρη ανοικοδόμηση, υποσιτισμός και άλογη χρήση χημικών σε καλλιέργειες είναι μερικοί μόνο από τους παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωσή τους. Η εξαφάνισή τους θα συνιστούσε απειλή για το πράσινο και τη ζωή στον πλανήτη.
Η διατήρηση κυψέλης συνεπάγεται επίσης ευθύνη για τον μελισσοκόμο. Οι μέλισσες έχουν δικαίωμα σε άφθονα λουλούδια, σε απεριόριστο νερό, σε αέρα χωρίς ρύπους. Έχουν δικαίωμα στην ησυχία, την ειρήνη και τον σεβασμό. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται και να διασφαλίζει τα δικαιώματά τους. Η έγνοια για τη μέλισσα είναι έγνοια για τον πλανήτη. Η μέλισσα παρέχει στον άνθρωπο τροφή, φυτικές ίνες, καύσιμα, ομορφιά, υγεία. Όσο ο άνθρωπος νοιάζεται για το είδος της και το περιβάλλον, θα συνεχίσει να γονιμοποιεί τον κόσμο. Η μέλισσα δύναται να ζήσει χωρίς τον άνθρωπο, αλλά μπορεί και ο άνθρωπος να ζήσει χωρίς εκείνη;
