top of page

Όνομα: Ροδιά

Επιστημονικό όνομα: Punica granatum

Οικογένεια: Πουνικίδων (Punicaceae)

Περίοδος άνθισης: Μάιος - Ιούλιος

Περιγραφή:

 

Η ροδιά είναι μικρό δέντρο, που δεν ξεπερνά τα 5 μέτρα, και ορισμένες φορές φυλλοβόλος, αγκαθωτός θάμνος που φτάνει το 1-1,5 μέτρο σε ύψος. Τα φύλλα της είναι ωοειδή και γυαλιστερά πράσινα. Τα άνθη της είναι μεγάλα και έχουν κόκκινο χρώμα. Η ροδιά απαντάται σε διάφορες μορφές, οι κυριότερες είναι οι οξύκαρπες (ξινόρροδα) και οι γλυκόκαρπες (γλυκόρροδα). Είναι ανθεκτικό δέντρο, που σπάνια προσβάλλεται από παράσιτα. 

Ο καρπός της, το ρόδι, απαρτίζεται από τον φλοιό, τον χυμό και πολλούς μικρούς σπόρους. Το φρούτο έχει μεγάλο μέγεθος, σφαιρικό σχήμα και το χρώμα του εξαιρετικά σκληρού φλοιού του, όταν είναι ώριμο, είναι κόκκινο. Μέσα σε κάθε ρόδι υπάρχουν περισσότεροι από 600 μικροί σπόροι με γεύση γλυκιά ή υπόξινη και μερικές φορές ελαφρά στυφή. Οι καρποί της ωριμάζουν το φθινόπωρο και συλλέγονται πριν αρχίσουν οι βροχές.

Χρήση & Ιστορία:

 

Η εξημέρωση και η καλλιέργεια του ροδιού άρχισε παράλληλα σε διάφορες περιοχές τόσο της εύφορης Ημισελήνου στην Ανατολή, όσο και της ΝΑ Ευρώπης. Σε διάφορους πολιτισμούς από την αρχαιότητα, απέκτησε συμβολική διάσταση, κάτι που σχετίζεται και με τις θεραπευτικές ιδιότητες του χυμού του.

Η Εβραϊκή ονομασία του ροδιού (rimmon) και η Αραβική (rumman), προέρχονται από τις λέξεις «φρούτο του παραδείσου», αποκαλύπτοντας τη μεγάλη εκτίμηση των λαών σε αυτό το φρούτο. Στο Ισλάμ η κατανάλωσή του θεωρείται ότι απαλλάσσει τους πιστούς από τα δεινά της ανθρώπινης φύσης. 

Το ρόδι συμβολίζει τη γονιμότητα και την αφθονία. Στην Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το σπάσιμο ενός ροδιού εξασφαλίζει την καλοτυχία και τη γονιμότητα σε ένα νεόκτιστο σπίτι. Σύμφωνα με τη μυθολογία, μετά την αρπαγή της κόρης της, Περσεφόνης, από τον Άδη, θεό του κάτω κόσμου, από τη στενοχώρια της, η θεά της γονιμότητας και της καρποφορίας, Δήμητρα, έχασε όλες τις ιδιότητές της. Ο Πλούτωνας, βλέποντας την αγαπημένη του σε απελπισία, της έδωσε να φάει ένα ρόδι. Η θεά κέρδισε ξανά τη γονιμότητά της και στο εξής μοίραζε την καρποφορία και τον χρόνο της, τον μισό καιρό στον άνω κόσμο (άνοιξη) και τον άλλο μισό στον κάτω (χειμώνας).

bottom of page