Περιγραφή:

 

Ο κισσός είναι αειθαλής θάμνος, μακρόβιος, αναρριχώμενος ή έρπων. Τα φύλλα του είναι τοποθετημένα εναλλάξ, με μακρύ μίσχο, ωοειδή, τριγωνικά, ρομβοειδή ή καρδιόσχημα. Συχνά πάνω στο ίδιο φυτό υπάρχουν φύλλα με διαφορετικό σχήμα. Ο αναρριχώμενος κισσός δημιουργεί μικρές εναέριες ρίζες, που συντελούν στη συγκράτηση του φυτού κατά την αναρρίχηση σε διάφορα υποστηρίγματα. Ο καρπός του είναι συνήθως μελανού χρώματος, με 2 έως 5 σπέρματα. Το γνωστότερο είδος στην Ελλάδα είναι το Hedera helix (έλιξ: έλικας, που ελίσσεται). Ο κισσός αναπτύσσεται καλύτερα σε σκιασμένες θέσεις, σε μέτρια υγρά, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη.

 

Χρήση & Ιστορία:

 

Ο κισσός φυτεύεται για να αναρριχηθεί σε πέργολες, φράχτες και τοίχους ή για να καλύψει εδάφη. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες: τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση προβλημάτων του αναπνευστικού συστήματος.

Συνδέεται με τον θεό της διασκέδασης, Διόνυσο. Όταν ο Δίας εμφανίστηκε με τους κεραυνούς του μπροστά στη Σεμέλη, τη θνητή μητέρα του Διονύσου, η γη βλάστησε κισσό στους κίονες του παλατιού για να προστατέψει τον νεογέννητο θεό από τις φλόγες που έζωσαν το παλάτι. Έκτοτε ο Διόνυσος στεφανωνόταν με κισσό και οι ακόλουθοι του (μαινάδες, σάτυροι, σιληνοί, Πάνας) στολίζονταν με στεφάνια από κισσό.